Μηχανές εσωτερικής καύσεως (Μ.Ε.Κ.), μηχανές εξωτερικής καύσεως και ατμομηχανές.
Εξωτερικής καύσης ονομάζονται οι μηχανές όπου η καύση δεν λαμβάνει μέρος στο χώρο παραγωγής έργου, αλλά έξω από αυτόν και στις οποίες το μέσο παραγωγής έργου δεν είναι το καυσαέριο, αλλά κάποιο άλλο στοιχείο όπως π.χ. νερό. Σε αυτήν την κατηγορία, ανήκουν οι ατμοστρόβιλοι, οι ατμομηχανές. Ανάλογα με τον τρόπο μετατροπής της θερμικής ενέργειας σε μηχανικό έργο, οι θερμικές μηχανές διακρίνονται σε εμβολοφόρους ή παλινδρομικές (ισχύουν τόσο για τις μηχανές εσωτερικής όσο και για τις εξωτερικής καύσεως) και σε περιστροφικές ή στροβίλους (στις μηχανές εσωτερικής καύσης ονομάζονται αεριοστρόβιλοι και στις εξωτερικής καύσεως ατμοστρόβιλοι ). Ειδικότερα, όμως στις εμβολοφόρους - παλινδρομικές μηχανές εσωτερικής καύσης, η έναυση στον κύλινδρο μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με τη βοήθεια εξωτερικού μέσου (π.χ. σπινθήρα), είτε αυτόματα, λόγω μεγάλης θέρμανσης του καυσίμου. Έτσι, στην πρώτη περίπτωση υπάγονται οι "κινητήρες Όττο", που διακρίνονται σε αεριομηχανές και σε βενζινομηχανές, και στη δεύτερη οι μηχανές Ντίζελ, ή πετρελαιομηχανές.
Εσωτερικής καύσης ονομάζονται οι μηχανές που ως μέσο για την παραγωγή έργου (εργαζόμενο μέσο) χρησιμοποιούν τον αέρα και κατά κάποιο τρόπο το ίδιο το καύσιμο, δηλαδή καυσαέρια π.χ εμβολοφόρος κινητήρας αυτοκινήτου, αεροστρόβιλος αεροπλάνου.
Εξωτερικής καύσης ονομάζονται οι μηχανές όπου η καύση δεν λαμβάνει μέρος στο χώρο παραγωγής έργου, αλλά έξω από αυτόν και στις οποίες το μέσο παραγωγής έργου δεν είναι το καυσαέριο, αλλά κάποιο άλλο στοιχείο όπως π.χ. νερό. Σε αυτήν την κατηγορία, ανήκουν οι ατμοστρόβιλοι, οι ατμομηχανές. Ανάλογα με τον τρόπο μετατροπής της θερμικής ενέργειας σε μηχανικό έργο, οι θερμικές μηχανές διακρίνονται σε εμβολοφόρους ή παλινδρομικές (ισχύουν τόσο για τις μηχανές εσωτερικής όσο και για τις εξωτερικής καύσεως) και σε περιστροφικές ή στροβίλους (στις μηχανές εσωτερικής καύσης ονομάζονται αεριοστρόβιλοι και στις εξωτερικής καύσεως ατμοστρόβιλοι ). Ειδικότερα, όμως στις εμβολοφόρους - παλινδρομικές μηχανές εσωτερικής καύσης, η έναυση στον κύλινδρο μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με τη βοήθεια εξωτερικού μέσου (π.χ. σπινθήρα), είτε αυτόματα, λόγω μεγάλης θέρμανσης του καυσίμου. Έτσι, στην πρώτη περίπτωση υπάγονται οι "κινητήρες Όττο", που διακρίνονται σε αεριομηχανές και σε βενζινομηχανές, και στη δεύτερη οι μηχανές Ντίζελ, ή πετρελαιομηχανές.
Ατμολέβητας : Λέβητας ή ατμολέβητας, ονομάζεται ένα κλειστό δοχείο, που χρησιμεύει, για την παραγωγή υδρατμού. Για να παραχθεί ο υδρατμός απαιτούνται, oι εξής λειτουργίες: α) η καύση του καύσιμου και η σύγχρονη παραγωγή θερμότητας, Β) η μετάδοση της θερμότητας από τα καυσαέρια (προϊόντα της καύσης) στο νερό που είναι στην περίπτωση αυτή, η εργαζόμενη ουσία, και γ) η ατμοποίηση του νερού, δηλαδή η παραγωγή του υδρατμού. Ένας λέβητας αποτελείται από: Την εστία, δηλαδή το χώρο μέσα στον οποίο καίγεται το καύσιμο και παράγεται η θερμική ενέργεια, Το φλογοθάλαμο μέσα στον οποίο συμπληρώνεται η καύση των αερίων, που δεν κάηκαν τελείως στην εστία, Τους αεριαυλούς ή φλογαυλούς, (πρόκειται για σωλήνες), μέσα από τους οποίους περνάνε τα καυσαέρια, πριν κατευθυνθούν προς την καπνοδόχο. Η συνολική επιφάνεια των αυλών του λέβητα αποτελεί την επιφάνεια, μέσω της οποίας η θερμική ενέργεια μεταδίδεται από τα καυσαέρια στο νερό για να ατμοποιηθεί. Σε άλλους τύπους λεβήτων, αντί των καυσαερίων, περνάει το νερό μέσα από τους αυλούς. Οι αυλοί αυτοί ονομάζονται υδραυλοί.
